Τι φωνές ήταν αυτές σήμερα! Τραγουδήσατε τα τρίγωνα κάλαντα, υπέροχα! Και αν και η λήψη ήταν ερασιτεχνική (το κινητό της κυρίας Νατάσας) , το αποτέλεσμα ενθουσιάζει! Θέλω όλοι να το ακούσετε!
Ευχαριστίες στο μουσικό μας αλλά και στην κυρία Φωφώ που με το αρμόνιο μάς συνοδεύει!
Δε σταματήσαμε εδώ όμως! Είπαμε σήμερα να ξεκινήσουμε κάπως διαφορετικά την ημέρα μας. με τραγούδι πάλι. Αυτή τη φορά είπαμε το: ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ. Αφού το συζητήσαμε, το τραγουδήσαμε. Το αρμόνιο και η καλή συνεργασία μας βοήθησαν στην τέλεια εκτέλεση!
ΕΝΑΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ
Ένας άγγελος απ΄τα ουράνια στον κόσμο κατέβηκε
για να δει τα παιδιά στον πλανήτη μας πως περνούν...
Ένα δάκρυ πικρό απ΄τα μάτια του κατρακύλησε
για τα βάσανα που είδε και άκουσε να περνούν...
Τα ματάκια των μαύρων παιδιών είδε ν’ αργοσβήνουνε μες στο κρύο,
την πείνα , τον πόλεμο των δυνατών.
Κι άλλα πάλι τη νύχτα στους δρόμους μια τύχη γυρεύουνε,
αφημένα στη μοίρα, τη φτώχεια των καιρών…
R)
Μα τι κόσμος είναι αυτός, παγωμένος, πικρός, εχθρικός,
στη γλυκύτητα, στην αφέλεια που΄χουν τα παιδιά;
στη γλυκύτητα, στην αφέλεια που΄χουν τα παιδιά;
Ένα θαύμα μόνο αν συμβεί μέσα σε μια νύχτα αστραφτερή
το χαμόγελο βοηθήστε να λάμψει ξανά…..
Φορτωμένος με πίκρα ο άγγελος ξαναπέταξε,
στα ουράνια ψηλά να φύγει θέλησε
μακριά.
Μα το δάκρυ απ΄τα μάτια χρυσός βόλος κατρακύλησε
τα παιδιά το μάζεψαν , το φύλαξαν στην καρδιά….
R) Μα τι κόσμος είναι αυτός…
Παραμυθάκι πες, να κοιμηθώ,
έναν παράδεισο να δω.
Παραμυθάκι πες, να κοιμηθεί…..