Για να γελάσουμε!!!

 Στη ζωή είναι όμορφο να έχεις χιούμορ και να αντιμετωπίζεις τις δύσκολες καταστάσεις με χαμόγελο! Το 2016 να προσπαθήσουμε να γελάμε και να είμαστε όλοι χαρούμενοι !!

Διαβάστε περισσότερα... »

6 Συμβουλές για Γονείς Παιδιών Δημοτικού

1. Το καθημερινό του πρόγραμμα δεν πρέπει να είναι εξαντλητικό.

Κάθε μέρα τα παιδιά πάνε στο σχολείο για 7 ώρες, συνεχίζουν με εξωσχολικές δραστηριότητες και ολοκληρώνουν τη μέρα τους με μελέτη στο σπίτι. Όλα αυτά μέχρι την επόμενη μέρα που θα τα επαναλάβουν. Πότε όμως θα προλάβουν να ανακτήσουν δυνάμεις για την κάθε επόμενη μέρα;
Φροντίστε το καθημερινό πρόγραμμα του παιδιού σας να μην είναι εξαντλητικό και να υπάρχει πάντα χρόνος για ξεκούραση. Το μυαλό και το σώμα χρειάζονται χαλάρωση για να μπορέσουν να αποδώσουν και να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της καθημερινότητας.

2. Φροντίστε να έχει πάντα χρόνο για παιχνίδι

…και μάλιστα παιχνίδι που δεν θα του αποφέρει άγχος. Πρέπει λοιπόν να αποφύγει τα ανταγωνιστικά ή ηλεκτρονικά παιχνίδια που εμπεριέχουν βία και να προτιμά μια βόλτα με το ποδήλατο, πεζοπορία, επαφή με τη φύση και με άλλα παιδιά.

3. Ο ύπνος πρέπει να είναι η προτεραιότητά του

Ο ύπνος είναι ζωτικής σημασίας για τα πάντα, από την ελαχιστοποίηση της πίεσης και την ενίσχυση της διάθεσης, μέχρι τη βελτίωση των σχολικών επιδόσεων. Κάτι επίσης πολύ σημαντικό είναι η δημιουργία ενός περιβάλλοντος που θα το διευκολύνει να κοιμηθεί. Για παράδειγμα, η τηλεόραση και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια στο παιδικό δωμάτιο θα δυσκολέψουν πολύ την κατάσταση και θα αποτρέπουν το παιδί από το να κοιμηθεί.

4. Διδάξτε το παιδί να «ακούει» το σώμα του

Βοηθήστε το να καταλάβει ότι το σώμα μας αντιδρά σε ότιδήποτε το ενοχλεί. Για παράδειγμα, ένας πονοκέφαλος είναι συνήθως ένδειξη άγχους και stress. Αν αυτό το αναγνωρίσει θα καταλάβει ότι πρέπει να κάνει κάτι για να το αντιμετωπίσει. Σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να ηρεμήσει και να προσπαθήσει να αποβάλει οποιαδήποτε σκέψη το έχει αγχώσει. Σιγά-σιγά θα μάθει να «ακούει» το σώμα του και να αναγνωρίζει τα σημάδια που του στέλνει και θα καταφέρει να μετριάσει το άγχος του.

5. Διαχειριστείτε το δικό σας stress

Το stress είναι μεταδοτικό. Όταν οι γονείς είναι αγχωμένοι, προκαλείται άγχος και στα παιδιά. Πρέπει λοιπόν, να δείξετε στο παιδί σας ότι και εσείς χαλαρώνετε και αντιμετωπίζετε το άγχος σας με τον σωστό τρόπο.

6. Διδάξτε στο παιδί ότι τα λάθη είναι φυσιολογικά

Μεγάλο μέρος του άγχους των παιδιών προέρχεται από τον φόβο τους, μην κάνουν λάθη. Πρέπει να του υπενθυμίσετε ότι δεν είναι εφικτό να κάνουμε τα πάντα σωστά ή να ξέρουμε τον σωστό τρόπο για να κάνουμε κάτι. Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να μάθετε στο παιδί είναι, πώς να συνεχίζει μετά από ένα ενδεχόμενο λάθος ή μία αποτυχία. Η σωστή αντιμετώπισή τους θα το κάνει πιο δυνατό και έτοιμο να τα ξεπεράσει.

πηγή: Ευγενία Καράμπελα- Παιδίατρος

Διαβάστε περισσότερα: 6 Συμβουλές για Γονείς Παιδιών Δημοτικού - iPaideia.gr

Διαβάστε περισσότερα... »

Επανάληψη στην προπαίδεια!

Και μια ευχάριστη επανάληψη στην προπαίδεια ( γιατί νομίζω πως την ξεχάσατε λιγάκι! )

από το 11ο Δημ. Σχολείο Ευόσμου

Διαβάστε περισσότερα... »

Αφαίρεση τριψήφιων χωρίς κρατούμενο

Επιστροφή σήμερα στα θρανία! Μέρα χαράς για όλα τα σαΐνια !!
Πανεύκολες ασκησούλες , παιδιά μου για το ΣΚ! Τα λέμε δυναμικά τη Δευτέρα!

http://inschool.gr/G3/MATH/AFAIRESI-TRIPSIFIOI-OXI-KRATOUMENA-PRAC-G3-MATH-HPwrite-1311132159-tzortzisk/index.html

Διαβάστε περισσότερα... »

Πέντε διαφορετικοί τρόποι εκμάθησης της Ιστορίας!

Η πλειονότητα των μαθητών, τόσο στην Πρωτοβάθμια όσο και στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, θεωρούν το μάθημα της Ιστορίας βαρετό και χωρίς ενδιαφέρον. Οι περισσότεροι μαθητές το κατατάσσουν στα δύσκολα μαθήματα μιας και - το σύστημα - απαιτεί απομνημόνευση και παπαγαλία. Έχουν δίκιο. Πόσοι από εμάς, ενθυμούμενοι τα σχολικά μας χρόνια, θεωρούσαμε την Ιστορία ενδιαφέρον μάθημα; Πάντως, αν κάποιος από εσάς την συμπαθούσε, σίγουρα οφειλόταν στον τρόπο διδασκαλίας (βλέπε καθηγητή/δάσκαλο) και εκμάθησής της. Έτσι δεν είναι; 

      Πολλοί είναι οι γονείς που αναζητούν να μάθουν τρόπους για να βοηθήσουν τα παιδιά τους στην εκμάθηση της Ιστορίας. Το σίγουρο είναι ένα, τρόπος μαγικός και μοναδικός δεν υπάρχει. Άλλωστε, συνταγές στην εκπαίδευση δεν υπάρχουν. Απλά βάζουμε τα συστατικά και ελέγχουμε αν πέτυχε ή όχι. Τουλάχιστον το προσπαθούμε...Στο σημερινό άρθρο μου θα σας προτείνω μερικούς τρόπους εκμάθησης της Ιστορίας. Σε κάθε περίπτωση να θυμάστε πως η προσφορά και η αξία αυτού του μαθήματος είναι ιδιαίτερα σημαντική. Η αξία της θα έλεγα πως συνοψίζεται στη φράση ''κριτική σκέψη''.

1ος τρόπος:

Διαβάζω δυνατά και διακρίνω τα σημαντικά! Υπογραμμιστικό παρακαλώ....

Ένας τρόπος γνωστός και για κάποιους μαθητές αποδοτικός, είναι η ανάγνωση του κειμένου από τον μαθητή φωναχτά. Όταν μιλάει δυνατά ο μαθητής, συγκεντρώνεται στο περιόχενο του κειμένου και αυτόματα το  αποθηκεύει. Η ακοή συμμετέχει και ο εγκέφαλος επεξεργάζεται καλύτερα το νόημα. Εφόσον επιτευχθεί η κατανόηση του κειμένου, ο μαθητής ξεχωρίζει τα βασικά σημεία και τα υπογραμμίζει με ένα υπογραμμιστικό. Η χρήση διαφορετικών χρωμάτων υπογραμμιστικών σε διαφορετικές νοηματικά παραγράφους θα βοηθήσει και στον οπτικό διαχωρισμό αυτών και στη γενικότερη απομνημόνευση των πληροφοριών. 

2ος τρόπος

Επόμενη ερώτηση; Να, και η απάντηση!

Πολλοί μαθητές διαβάζουν το κείμενο της Ιστορίας αλλά δυσκολεύονται να εκφράσουν περιληπτικά και με τη δοσμένη χρονική σειρά τα γεγονότα. Σε αυτή την περίπτωση βοηθάνε πολύ οι ερωτήσεις. Καλό θα ήταν κάθε παράγραφος να αποτελεί μία απάντηση σε μία ερώτηση, χωρίς ωστόσο να θεωρείται λάθος ο διαχωρισμός της σε περισσότερες. Οι ερωταπαντήσεις βοηθούν τον μαθητή να κατανοήσει περισσότερο το νόημα και να το συγκρατήσει. 

3ος τρόπος

Παιχνίδι ρόλων: δάσκαλος ο μαθητής και μαθητής ο δάσκαλος/γονέας!

Δοκιμάστε να παίξετε το παιχνίδι αυτό! Ο μαθητής παίζοντας τον ρόλο του δασκάλου νιώθει την ευθύνη να κατανοήσει το κείμενο έτσι ώστε να είναι σε θέση να μεταφέρει το νόημα επαρκώς στον μαθητή του. Ο δάσκαλος από ''παντογνώστης'' γίνεται για λίγο λευκό χαρτί που πάνω του θα γράψει νέες πληροφορίες. Έτσι, η μάθηση γίνεται παιχνίδι και θα προσπαθήσει να φανεί αντάξιος των προσδοκιών. 

4ος τρόπος

Ηχογραφήστε και ακούστε!

Για τους μικρούς μαθητές που έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με το μάθημα της Ιστορίας, ίσως να βοηθούσε η ηχογράφηση του κειμένου καθώς το παιδί το διαβάζει δυνατά. Ακούστε το ηχογραφημένο απόσπασμα και στη συνέχεια ζητήστε του να σας το πει περιληπτικά και να σας απαντήσει σε ερωτήσεις σας για τα βασικά σημεία του κειμένου. 

5ος τρόπος

Σαν παραμύθι!

Αγαπητοί γονείς (ειδικά αν έχετε παιδάκια στην Γ' Δημοτικού), καθίστε μαζί με το παιδί σας στο πάτωμα, στο κρεβάτι ή δίπλα στο τζάκι και διαβάστε το κείμενο εσείς την πρώτη φορά σα να επρόκειτο για παραμύθι. Παίξτε με το νόημα των λέξεων αλλάζοντας όποτε είναι απαραίτητο τον ρυθμό της ανάγνωσης, το χρώμα και τον τόνο της φωνής σας. Με αυτόν τον τρόπο ο μαθητής θα διακρίνει το σημαντικό από το λιγότερο σημαντικό, θα αντιληφθεί τη ροή και την καλή έκβαση των γεγονότων από την κακή και θα κατανοήσει το νόημα. Μετά προσπαθήστε να εξηγήσετε τυχόν απορίες και ζητήστε του να σας το εκφράσει περιληπτικά τονίζοντας τα σημαντικότερα σημεία μέσα από ερωτήσεις. 

Δοκιμάστε φίλοι μου! Μη φοβάστε! Το παν είναι να το κατανοήσει. Δεν μας νοιάζουν οι λεπτομέρειες αλλά να αποδοθεί η ουσία με όποιες λέξεις μπορεί εκείνο. Μπείτε στη θέση του παιδιού και φέρτε στο μυαλό σας τον εαυτό σας όταν βρισκόσασταν στην ίδια θέση. Τι θέλατε τότε;

                                                                                                                 Μπέσιου χριστίνα

Πηγή: http://www.thrania.com/

Διαβάστε περισσότερα... »

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Στις μέρες μας λόγω των δύσκολων συνθηκών ζωής είναι πολύ σύνηθες φαινόμενο η γιαγιά και ο παππούς να ζουν κοντά (στο διπλανό διαμέρισμα ή μονοκατοικία) ή πολλές φορές να συμβιώνουν ακόμη και στο ίδιο σπίτι με την Ελληνική οικογένεια και να παρέχουν σημαντική βοήθεια στην ανατροφή των παιδιών.

Οι λόγοι που παρατηρείται το παραπάνω φαινόμενο είναι διάφοροι, όπως οι αυξημένες επαγγελματικές υποχρεώσεις και η καριέρα των γονέων, η ανεργία και οι οικονομικές δυσκολίες που αυτή συνεπάγεται, το διαζύγιο ή ο θάνατος του ενός γονέα κλπ.

Σύμφωνα με ερευνητικά δεδομένα τα παιδιά που έχουν συχνή επαφή και καλή σχέση με τις γιαγιάδες και τους παππούδες αποκτούν πιο ξεκάθαρη οικογενειακή ταυτότητα και αντλούν σημαντικές γνώσεις μέσα από την εμπειρία τους (π.χ. μέσα από την αφήγηση ιστοριών και βιωμάτων) που είναι βοηθητικές για τη μετέπειτα εξέλιξή τους.

Οι γιαγιάδες και οι παππούδες από την πλευρά τους αντλούν μεγάλη χαρά και ενέργεια μέσα από τη συναναστροφή και το ατελείωτο παιγνίδι με τα εγγόνια τους και ο χρόνος που περνούν μαζί τους είναι για αυτούς ζωτικής σημασίας, καθώς στο εξελικτικό στάδιο που βρίσκονται τους βοηθά να νιώθουν ενεργοί και χρήσιμοι και ενισχύει σε σημαντικό βαθμό την αυτοεκτίμησή τους.

Η καθημερινή επαφή των παππούδων με τα εγγόνια και η συμμετοχή τους στο μεγάλωμά τους έχει όπως αναφέρθηκε παραπάνω πολλά πλεονεκτήματα, ωστόσο μπορεί να προκαλέσει και κάποια αρνητικά γεγονότα γιατί εγκυμονεί κάποιους κινδύνους.

Ένας από αυτούς είναι πως οι γονείς λόγω ανασφάλειας που νιώθουν για το πώς θα ανταποκριθούν σωστά στον απαιτητικό ρόλο τους και λόγω έλλειψης εμπειρίας στο μεγάλωμα και στη διαπαιδαγώγηση παιδιών, μπορεί να εφησυχάσουν και να αφεθούν ολοκληρωτικά στην καλοπροαίρετη παρέμβαση των παππούδων. Το αποτέλεσμα είναι να ενισχύεται η απειρία αλλά και η ανασφάλεια μιας νέας μητέρας γιατί με αυτό τον τρόπο δε λαμβάνει η ίδια ενεργό δράση και πρωτοβουλίες στην ανατροφή των παιδιών της και διαρκώς φοβάται μήπως κάνει κάτι που δεν πρέπει. Μέσα από τα λάθη όμως οι νέοι γονείς θα μάθουν καλύτερα πώς πρέπει να φέρονται, θα αποκτήσουν πείρα και θα λάβουν στη συνέχεια τις σωστές αποφάσεις για το παιδί τους.

Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, οι γονείς συνήθως επιστρέφουν πιο δυναμικά στις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις και ασχολούνται με τη σταδιοδρομία και την εξέλιξή τους και επειδή τότε αρχίζουν να αισθάνονται εξουθένωση, πολλές φορές αφήνουν με μεγάλη ανακούφιση πολύ χώρο στη γιαγιά και στον παππού με αποτέλεσμα να αναλαμβάνουν ένα σημαντικό κομμάτι της ανατροφής των παιδιών (π.χ. τη μελέτη τους και την προετοιμασία τους για το σχολείο, το καθημερινό διατροφικό τους πρόγραμμα, τη συνοδεία στις εξωσχολικές τους δραστηριότητες, όπως στα φροντιστήρια, γυμναστήριο, κολυμβητήριο κ.ά.).

Πολλές φορές επίσης λόγω της έντονης συμμετοχής και βοήθειάς τους στο μεγάλωμα των παιδιών, οι γονείς θεωρούν αυτονόητο πως οι παππούδες θα αναλάβουν να προσέχουν και να φροντίσουν τα παιδιά στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου ή των εορτών για να μπορέσουν οι ίδιοι να αποφορτιστούν, να χαλαρώσουν ή να οργανώσουν μια έξοδο με φίλους ή ένα ταξίδι. Αυτό δεν είναι φυσικά αρνητικό, αρκεί να μην αποτελεί τον κανόνα.

Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι πως οι παππούδες σε καμιά περίπτωση δεν αντικαθιστούν τους γονείς όσο σημαντική και εάν είναι η ύπαρξη και η συμμετοχή τους στο μεγάλωμα των παιδιών. Τα παιδιά χρειάζονται να περνούν ποιοτικό χρόνο με τους γονείς τους για να έχουν μια υγιή ψυχική εξέλιξη.

Φυσικά υπάρχουν κάποιες παγίδες και από την πλευρά της γιαγιάς και του παππού και χρειάζεται και εκεί μεγάλη προσοχή. Πολλές φορές οι παππούδες δένονται τόσο πολύ με τα εγγόνια τους που ταυτίζουν τη ζωή τους μαζί τους, με αποτέλεσμα να παραμελούν τα ενδιαφέροντα και τις δραστηριότητές τους και καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν να βιώνουν πολύ έντονα τη μοναξιά.

Επίσης, κάποιες φορές οι παππούδες παρεμβαίνουν καλοπροαίρετα πάντα σε μεγαλύτερο βαθμό από όσο πρέπει και προκαλούν άθελά τους συγκρούσεις είτε ανάμεσα στο ζευγάρι είτε ανάμεσα στα παιδιά και στους γονείς τους. Π.χ. γίνονται σύμμαχοι με τα παιδιά για να μην τα δυσαρεστήσουν σε διάφορα θέματα όπως είναι η διατροφή τους ή οι συνήθειες του ύπνου. Επιτρέπουν συνήθως στα παιδιά να φάνε περισσότερα γλυκά από όσα έχουν ορίσει οι γονείς ή να πάνε πιο αργά για ύπνο παίζοντας ή βλέποντας τηλεόραση κάτι στο οποίο οι γονείς δε συναινούν. Το αποτέλεσμα είναι πως το παιδί αρνείται να συνεργαστεί με τους κανόνες που ορίζουν οι γονείς πάνω στα συγκεκριμένα θέματα και στη συνέχεια οι γονείς έρχονται σε σύγκρουση και με τα παιδιά και με τους παππούδες.

Άλλες φορές οι παππούδες από τη μεγάλη αγάπη που νιώθουν για τα εγγόνια γίνονται υπερπροστατευτικοί με αποτέλεσμα τα παιδιά να παλινδρομούν σε προηγούμενα στάδια και να φέρονται ανώριμα συγκριτικά με τη χρονολογική και νοητική τους ηλικία. Π.χ. ενώ το παιδί είναι ικανό να ντυθεί ή να φάει μόνο του, του φοράνε το μπουφάν του ή το ταΐζουν στο στόμα. Με αυτή τη συμπεριφορά δεν αφήνουν το περιθώριο στο παιδί να αναλάβει πρωτοβουλίες που θα το βοηθήσουν να γίνει πιο ανεξάρτητο και αυτόνομο στην πορεία.

Είναι λογικό πως όσο πιο πολύ εμπλέκονται οι παπούδες στο μεγάλωμα των παιδιών, τόσο πιο πολλές προσδοκίες αποκτούν και εκφράζουν με μεγαλύτερη άνεση την άποψή τους. Από την άλλη οι γονείς αισθάνονται υποχρεωμένοι απέναντί τους και έτσι διαταράσσονται οι ισορροπίες και αυξάνονται οι εντάσεις και οι διαπληκτισμοί.

Είναι σημαντικό το ζευγάρι να ορίσει ξεκάθαρα ποια είναι τα όρια και οι κανόνες στα οποία μπορούν να παρέμβουν οι παπούδες και ποια είναι τα αδιαπραγμάτευτα όρια ανάλογα με τον τρόπο που επιθυμούν να ανατραφεί το παιδί τους.

Οι νέοι γονείς μπορούν να λάβουν πολύτιμη εμπειρία μέσα από την επαφή και τη συνεργασία με τη γιαγιά και τον παππού και  έχουν τη δυνατότητα και την ευκαιρία να γίνουν πιο ώριμοι και πιο έμπειροι για να οπλιστούν με υπομονή και να ανταποκριθούν σωστά στο δύσκολο έργο τους. Σε κάθε περίπτωση τα εμπόδια υπάρχουν για να ξεπερνιούνται, οπότε με ισχυρή θέληση, διάλογο, σεβασμό και κατανόηση μπορούν να μπουν τα θεμέλια και με τον καιρό να χτιστεί μια σχέση μοναδική ανάμεσα σε γονείς-παιδιά-παππούδες και ο καθένας να λάβει πολλά θετικά στοιχεία από αυτή την αλληλεπίδραση. 

Μαρίνα Κόντζηλα 

Συμβουλευτική Ψυχολόγος  πηγή: -iPaideia.gr

Διαβάστε περισσότερα... »

Το παιδί μου δεν έχει φίλους: Πώς μπορώ να το βοηθήσω;

Οι κοινωνικές σχέσεις είναι μια έμφυτη ανάγκη για κάθε παιδί. Το βοηθά στην συναισθηματική του ωρίμανση και στην σύνδεση του με το περιβάλλον έξω από το σπίτι. Η στέρηση των φιλικών σχέσεων μπορεί να οδηγήσει ένα παιδί σε μειωμένη αυτοεκτίμηση σε απομόνωση ή ακόμη και σε κατάθλιψη.

Εύκολα κανείς καταλαβαίνει ότι η φιλία και οι φιλικές σχέσεις είναι το ίδιο σημαντικές όσο και το φαγητό.

Η φιλία μολονότι είναι μία έμφυτη βιολογική ανάγκη κάθε παιδιού, χρειάζεται να καλλιεργηθεί από τους γονείς  οι οποίοι θα πρέπει να αρχίσουν να τη διδάσκουν στα παιδιά τους από πολύ μικρή ηλικία.

Ο ρόλος των γονέων:
Οι γονείς έχουν ένα σημαντικό ρόλο:
• Να βοηθήσουν το παιδί να αναπτύξει την δεξιότητα των φιλικών σχέσεων
• Είναι οι πρώτοι οι οποίοι  μπορούν να το επηρεάσουν , από πολύ μικρή ηλικία, να αναπτύξει φιλίες
• Οι ίδιοι αποτελούν το παράδειγμα στη διαχείριση των σχέσεων
• Οι γονείς που είναι πολύ κοινωνικοί και καλούν συχνά στο σπίτι κόσμο διδάσκουν στο παιδί τους, μέσα από τη μίμηση, τις κοινωνικές συναναστροφές και αργότερα και εκείνο θα κάνει το ίδιο

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς:
• Μιλήστε στο παιδί σας για τα θετικά της φιλίας
• Εξηγήστε του το ρόλο του σεβασμού, της φιλίας και της συνέπειας και ότι δεν απαρνιόμαστε ένα φίλο γιατί κάποιος μας πρότεινε κάτι καλύτερο
• Κρατάμε τα μυστικά των φίλων μας σαν να ήταν δικά μας
• Αν το παιδί σας κάποτε πληγωθεί συναισθηματικά  λόγω της εμπιστοσύνης που έδειξε σε κάποιο φίλο είναι ευκαιρία να του μιλήσετε για τις σχέσεις των φίλων και πόσο ευμετάβλητες μπορεί να γίνουν  

Τι να κάνω αν το παιδί μου δεν έχει φίλους;
• Αναζητήστε τα αίτια με αντικειμενικό τρόπο
• Μήπως με την συμπεριφορά του γίνεται  ανταγωνιστικό παρορμητικό ή επιθετικό στις σχέσεις του με τα άλλα παιδιά
• Μήπως είναι πολύ εσωστρεφές, δειλό φοβισμένο ή με χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Αν πάλι σταμάτησε ξαφνικά να κάνει παρέες μήπως έγινε κάτι σημαντικό που το πλήγωσε;   
Αναζητήστε πληροφορίες από το χώρο του σχολείου
• Ρωτήστε την  δασκάλα αν έχει παρατηρήσει κάτι σχετικά με την κοινωνική συμπεριφορά του παιδιού στο σχολείο
• Ζητήστε τη βοήθεια της να εντάξει το παιδί σας σε μία ομάδα
• Ζητήστε να βάλει μία ομαδική εργασία και να χωρίσει η ίδια τις ομάδες ώστε να ενσωματώσει το παιδί σας με κάποιους που θεωρεί ότι θα ταίριαζε περισσότερο

Πότε να ζητήσω βοήθεια;
Εάν παρατηρήσετε ότι παρά τις προσπάθειες σας για κοινωνικές επαφές το παιδί σας
• Προτιμά να μένει απομονωμένο
• Αρνείται να δημιουργήσει φίλους
• Εκφράζει επιθετικότητα στα άλλα παιδάκια
Τότε είναι προτιμότερο να ζητήσετε τη βοήθεια σε ένα Αναπτυξιακό Κέντρο. Υπάρχουν ειδικά προγράμματα που μπορούν να βοηθήσουν το παιδί σας

Άρθρο του κ. Στέλιου Μαντούδη, Αναπτυξιακού Εργοθεραπευτή

http://www.mandou.gr/

Διαβάστε περισσότερα... »

Μελέτη εξωσχολικών βιβλίων

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση του ενδιαφέροντος των γονιών για το διάβασμα εξωσχολικών βιβλίων από τα παιδιά τους.

Αγωνιούν να μυήσουν το παιδί τους στο μαγικό κόσμο του βιβλίου από πολύ νωρίς, ώστε να του κεντρίσουν το ενδιαφέρον για το διάβασμα, με στόχο να συμπληρώσει και να εμπλουτίσει τις σχολικές γνώσεις.

Έτσι, όλο και πιο συχνά, συναντάμε λιλιπούτιους πελάτες στα βιβλιοπωλεία ή στις εκθέσεις βιβλίου, που ζητούν να προμηθευτούν παιδικά βιβλία. Από την άλλη πλευρά, η παιδική λογοτεχνία εμπλουτίζεται με νέους τίτλους ακολουθώντας αλματώδεις ρυθμούς.

Μύηση του παιδιού προσχολικής ηλικίας στο διάβασμα

Δε χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο για να μάθει το παιδί να αγαπά τα βιβλία. Γίνεται αυθόρμητα, από πολύ νωρίς, με κίνητρο την έμφυτη περιέργειά του και την τάση του να μιμείται το παράδειγμά μας.

Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, τα τραγουδάκια ή τα παραμύθια, που τόσο ευχάριστα ακούνε τα παιδιά και τα συντροφεύουν στο παιχνίδι, στο φαγητό ή στον ύπνο, είναι ένα είδος λογοτεχνίας. Αρέσουν σ’ όλα τα παιδιά, γιατί είναι ένας τρόπος επικοινωνίας και εκδήλωσης της τρυφερότητας από την πλευρά των γονιών τους.

Από τον πρώτο χρόνο της ζωής του, το παιδί ανακαλύπτει το βιβλίο, που είναι γεμάτο με όμορφα χρώματα και εικόνες. Το κοιτάζει, το ξεφυλλίζει, το δαγκώνει και αναγνωρίζει στις εικόνες του αντικείμενα από το χώρο του. Μεγαλώνοντας, αναζητά περισσότερο τα βιβλία με ιστοριούλες και εικόνες.

Η συμβολή των γονιών είναι σημαντική, όταν το συντροφεύουν την ώρα που διαβάζει, δείχνοντάς του ότι χαίρονται και ότι περνάνε καλά. Από τα 3 – 4 χρόνια του παιδιού καθιερώστε τις επισκέψεις στο βιβλιοπωλείο σε τακτά διαστήματα για να του δώσετε τη δυνατότητα να σας πει τι του αρέσει αλλά και για να διαλέξετε τα βιβλία που θέλετε. Είναι σημαντικό να του δείξετε με το παράδειγμά σας ότι σας αρέσει το διάβασμα.

Μετά τα 6 χρόνια, το παιδί περνά σταδιακά από τις εικόνες στα κείμενα. Η χαρά του είναι μεγάλη, όταν διαπιστώνει ότι καταφέρνει μόνο του να διαβάσει ένα βιβλίο με μεγάλα γράμματα. Τώρα πια αρχίζουν να διαμορφώνονται οι προτιμήσεις του. Στόχος είναι να μάθει να εκφράζεται και να σκέφτεται δημιουργικά.

Για να γίνει το διάβασμα ελκυστικό, ακολουθήστε τις παρακάτω συμβουλές…

•     Συζητήστε με το παιδί το βιβλίο που διάβασε, εξηγήστε του ό,τι δεν κατάλαβε και σχολιάστε το.

•     Δώστε στο παιδί ένα όμορφο τετράδιο, που θα το ονομάσετε «ημερολόγιο βιβλίων» και στο οποίο θα καταγράφει κάθε βιβλίο που τελειώνει. Έτσι, αισθάνεται ότι πετυχαίνει κάτι σπουδαίο, ιδιαίτερα μάλιστα καθώς μεγαλώνει ο κατάλογός του.

•     Δημιουργήστε ένα χώρο στη βιβλιοθήκη για τα δικά του βιβλία.

•     Καθιερώστε σε κάθε γιορτή να χαρίζετε ένα βιβλίο στο παιδί αλλά και στο σύντροφό σας. Δωρίστε βιβλία και σε φίλους του, όταν το καλούν.

•     Αξιοποιήστε τις ευκαιρίες που σας παρέχει το περιβάλλον για να το βοηθήσετε να διαβάζει. Τέτοιες ευκαιρίες σας προσφέρουν οι πινακίδες στους δρόμους, οι αφίσες, οι διαφημίσεις, η εύρεση ενός ονόματος που χρειάζεστε από τον τηλεφωνικό κατάλογο, η κατάρτιση του καταλόγου με τα ψώνια που πρέπει να κάνετε, η ανάγνωση της συνταγής για το φαγητό ή το γλυκό που θέλετε να φτιάξετε.

•     Παίξτε παιχνίδια με λέξεις, όλη η οικογένεια μαζί.

Τι να αποφεύγετε…

•     Να του επιβάλλετε να διαβάσει κάτι, γιατί ό, τι γίνεται αναγκαστικά δεν έχει κανένα ενδιαφέρον.

•     Να τιμωρείτε το παιδί με το διάβασμα χρησιμοποιώντας εκφράσεις του τύπου «αφού δεν ήσουν καλό παιδί, θα μείνεις μέσα να διαβάσεις τα βιβλία σου».

•     Να το συγκρίνετε με παιδιά φιλικών οικογενειών ή και με τους εαυτού σας σχετικά με τα βιβλία που διαβάζατε όταν ήσαστε στην ηλικία του.

•     Να εκφράζετε την απογοήτευσή σας, όταν προτιμά να παίζει ή να βλέπει τηλεόραση αντί να διαβάζει ένα βιβλίο.

•     Να δείχνετε ενόχληση, όταν διαβάζει κάποιες φορές βιβλία που είναι για μικρότερα παιδιά, αφού μπορεί να βρίσκει ενδιαφέρον το θέμα τους ή να θέλει κάτι ξεκούραστο τη στιγμή εκείνη.

Μην ξεχνάτε ότι το διάβασμα είναι επικοινωνία, απόλαυση, χαρά και όχι καταναγκασμός. Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό είναι να υπάρχουν γονείς που διαθέτουν ποιοτικό χρόνο για το παιδί τους, και όχι αναγκαστικά πολλές ώρες, λειτουργώντας οι ίδιοι ως παράδειγμα.

πηγή:Αλεξάνδρα Καππάτου

Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος

www.akappatou.gr

http://www.kidsgo.com.cy/LibraryParents/?p=3746

Διαβάστε περισσότερα... »

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Πολλές ευχές από καρδιάς σε όλους! Υγεία, αγάπη και ευημερία στις οικογένειές σας!

Διαβάστε περισσότερα... »