Ποίημα: Δέξου, Μάη
Η Άνοιξη, δροσιές γεμάτη,
καρτερεί μεσοκαμπής,
στ’ ανθισμένο της παλάτι
Μάη μου, για να μπεις.
Δέξου φούχτες τα λουλούδια
απ’ την πλούσια ποδιά.
Δέξου, Μάη, γλυκά τραγούδια
κι από τα παιδιά.
Στέλιος Σπεράντσας